Kürt seçmenlerin desteğiyle seçilen CHP Belediyesinin yeni süprizi – Doğan Özgüden

Türk ırkçıları için “her şey çok güzel oluyorken”, Atsız da düştüğü yerden kendisini çıkarıp “başa” koyan, bu ülkedeki devasa “parka” adını nakşettirmeye çalışan torunlarının gayreti ve çokluğuyla ne kadar iftihar etse azdır.

Geçtiğimiz ay, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, CHP’nin “muhalefet ortağı” olan İYİ Parti’nin arzusu üzerine Maltepe’de bir parka Nihal Atsız ismi vermeyi kararlaştırdı.

Berlin Belediyesi’nin bugün çıkıp Kreuzberg’deki bir parka Adolf Hitler veya onu dünyanın başına bela eden Rudolf von Sebottendorf’un adını vermesi Almanya’yı ayağa kaldırır.

Ama bizde, “Türk kanı taşımayan” herkese açık düşmanlık ettiği, Kemalistlerin “Yurtta sulh, cihanda sulh” yahut “‘kimsenin bir karış toprağında gözümüz yok” sözünü “sefilane” bulduğu “bir millet için en büyük tehlikelerden biri barış ve dostluk afyonu yutarak uyumaktır” diye yazdığı (Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce, Milliyetçilik, Cilt-4 içinde, “Ülküler Taarruzidir” başlığı altında, sayfa: 1014) bilinen Nihal Atsız’ın ismi, ölümünün üzerinden 45 yıl geçtikten sonra, açıkça düşman olduğu, aşağıladığı Yahudilerin, Rumların, Kürtlerin, Çingenelerin, eşcinsellerin de oy vererek seçtiği CHP’li Ekrem İmamoğlu başkanlığındaki İstanbul Büyükşehir Belediyesi kararıyla Maltepe’de bir parka verildi.

Muhtemelen Atsız bile kendi hayat hikâyesini Ruh Adam isimli romanda Selim Pusat karakteri üzerinden anlatırken o “ruhun” ölümünden 45 yıl sonra, hem iktidarda hem de onun “muhalifi” görünen cenahta yeniden dirileceğini bilemezdi. Türk ırkçılığının bu kadar “meşru” görüleceği bir çağı o bile hayal etmediği, 1940’larda bile ırkçılığından dolayı bu ülkede yargılanıp hapsedildiği için kendisini “her devrin menkûbu”, yani “talihsizi”, “gözden düşmüşü” olarak görmüştü.

Köprünün altından neredeyse 80 yıl akıp gitti. Bu arada Hitler yenildi, Sebottendorf sefillik içinde ölüp tarihin çöplüğüne gömüldü, ırkçılık ideolojisinin halklar arasında yarattığı devasa trajedilerle yüzleşmeler, hesaplaşmalar oldu. Irkçı fikirleri beyan etmek pek çok ülkenin yargısında suç, toplumunda utanç kaynağı oldu.

Bir de buraya, şu hale bakın.

Türk ırkçıları için “her şey çok güzel oluyorken”, Atsız da düştüğü yerden kendisini çıkarıp “başa” koyan, bu ülkedeki devasa “parka” adını nakşettirmeye çalışan torunlarının gayreti ve çokluğuyla ne kadar iftihar etse azdır.

Kaynak: İrfan Aktan, GazeteDuvar, 14 Aralık 2020
https://www.gazeteduvar.com.tr/nihal-atsiz-parki-makale…

Doğan Özgüden – 02.01.2021